Inwentaryzacja dla potrzeb wykonania projektu przebudowy wraz ze zmianą sposobu użytkowania budynku na potrzeby gospodarstwa agroturystycznego. Budynek znajduje się w strefie ochronnej historycznych układów ruralistycznych, w strefie obserwacji archeologicznej; budynek mieszkalno-gospodarczy znajduje się w wykazie zabytków województwa Dolnośląskiego (dawnego województwa jeleniogórskiego).

Obiekt objęty opracowaniem to dom mieszkalny z częścią gospodarczą pochodzący z roku 1839 r. Budynek wraz z sąsiadującymi budynkami gospodarczymi położonymi na tej samej działce tworzy mały zespół folwarczny w układzie podkowy.

Budynek mieszkalno-gospodarczy na rzucie prostokąta, położony na stoku wzgórza, częściowo podpiwniczony, posiada 2 kondygnacje nadziemne, poddasze gospodarcze oraz mały strych w najwyższej części więźby.

Celem projektu było wykonanie remontu budynku oraz przebudowy w części wewnętrznej układu pomieszczeń i dostosowanie do funkcji pokoi gościnnych (agroturystyka). Dodatkowo przewidziane wykonanie nowych lukarn dachowych, dobudowę ganku wejściowego oraz zadaszonego tarasu i balkonu.

 

Projekt zakładał, jako pierwszy etap prac, wykonanie zabezpieczenia i remontu dachu, wzmocnienie uszkodzonych elementów więźby dachowej oraz remont elewacji. Istniejące pomieszczenia gospodarcze (parter i piętro) ulegną przebudowie i adaptacji na pomieszczenia mieszkalne. Poddasze i strych planowane jest do pozostawienia jako nie użytkowe.Układ funkcjonalny budynku planowany do przebudowy w celu dostosowania pomieszczeń do funkcji pokojów gościnnych.Ze względu na wartość historyczną budynku przewidziano odtworzenie i ujednolicenie podziałów okiennych nawiązujących do istniejący fragmentarycznie obecnie, odtworzenie okien historycznych ozdobnych na ścianach szczytowych i nadanie historycznego wyglądu elewacji budynku z odtworzeniem zróżnicowanych faktur i kolorów elewacji i wytworzenia spójnej całości. Istniejące odsłonięte i nie tynkowane fragmenty ścian kamiennych podlegać będą konserwacji, oczyszczeniu i zachowaniu – w szczególności część dobudówki gospodarczej oraz cokół budynku głównego.Planowane także wykonanie budowy drewnianego ganku wejściowego w nawiązaniu do zadaszeń wejściowych nawiązujących do regionu oraz zadaszonego tarasu i balkonu na ścianie szczytowej od strony zachodniej (od strony pól).

Wymiary (szer. x dł.): budynek 11.40 x 25.18 m

Kubatura budynku brutto 2760 m³

Wysokość do kalenicy zmienna: od strony przystokowej 11.47 m n.p.t., od strony ulicy 13.10 m n.p.t.

Poz. ±0,00 budynku 414.5 m n.p.m.

 

Jak to zwykle bywa w tego typu budynkach, można odnaleźć ślady przeszłości.

 

Dodatkowy wykonano inwentaryzację obory wraz z dobudówką.

W budynku, w części południowej znajdują się dwa pomieszczenia przykryte sklepieniami ceglanymi: przedsionek oraz pomieszczenie spełniające w przeszłości funkcje inwentarskie dla większych zwierząt (widoczne żłoby przy ścianie zachodniej). Do przedsionka przylega także wydzielona klatka schodowa ze schodami ceglanymi prowadzącymi na poddasze. Cześć ta oddzielona jest od pozostałej części budynku ścianą murowaną o grubości zbliżonej do ścian zewnętrznych budynku. W centralnej i północnej części znajdują się dwa duże pomieszczenia z wrotami wjazdowymi, o pierwotnej funkcji prawdopodobnie wozowni. Oba pomieszczenia przykryte stropem drewnianym i rozgraniczone między sobą ścianką słupowo-ryglową. Na poddaszu znajduje się jednoprzestrzenne pomieszczenie z przeznaczeniem na funkcje składowe siana – od strony zachodniej (przystokowej) widoczne drzwi załadunkowe z poziomu wozów. Na poddaszu występuje ścianka kolankowa wys. ok. 2 m, na którym wspiera się więźba. Brak jest słupków oraz innych elementów konstrukcyjnych oparcia więźby na stopie oddzielającym kondygnację przyziemia. Poddasze przedzielone było w przeszłości przepierzeniem / ścianką słupowo-ryglową (obecnie w większości pozbawionej wypełnienia z cegły). Ścianka ta znajduje się bezpośrednio nad ścianą oddzielającą części przykryte sklepieniami na poziomie przyziemia.

W dobudówce, znajdującej się przy północnej ścianie budynku głównego znajduje się po jednym pomieszczeniu w przyziemiu i poddaszu. Budynek prawdopodobnie o pierwotnej funkcji suszarni (widoczne znajdujące się okienka wentylacyjne). W budynku, w ścianie północnej (obecnie zewnętrznej, w przeszłości sąsiadującą z kolejnym dobudowanym budynkiem) widoczny jest zamurowany otwór drzwiowy. Przemurowanie wykonano z tego samego kamienia, z którego wykonano ściany zewnętrzne.

Bardzo ciekawie rozwiązana jest więźba dachowa dachu budynku: w ustroju jętkowym 2-słupowym; ze słupami opartymi na belkach ściągów; belki oczepów stężone mieczami podłużnymi przy słupkach; więźba bez płatwi kalenicowej. Słupki podparte na każdej z belek ściągów zastrzałami bocznymi; dla jednej pary słupków dodatkowo występuje belka rozpierająca (w miejscu budynku przykrytym sklepieniami na kond. poniżej). W szczycie dachu, przy każdej parze krokwi opartych na belkach ściągów, dodatkowo występuje przewiązka – grzęda. Cały układ więźby wsparty na ściankach kolankowych poddasza tworzy otwartą przestrzeń poniżej pozbawioną elementów konstrukcyjnych dachu.

W poziomie szczytu ścianki kolankowej można rozróżnić dwie części-sposoby wykonania belkowania dolnego – prawdopodobnie ze względu na funkcję: w części ponad przyziemiem przesklepionym występuje dodatkowa belka poprzeczna (w osi kalenicy), na której widoczne są wyciosane gniazda wrębów 3 belek poprzecznych (prawdopodobnie służyły do suszenia siana i tworzyły dodatkowy poziom wyższego poddasza: w ścianie szczytowej w tej części znajduje się położony wysoko łukowy otwór okienny). W pozostałej części (ok. 2/3 pozostałej długości budynku) brak jest belki biegnącej w osi kalenicy ale przy każdej ze ścianek kolankowych znajdują się belki podłużne (w odległości ok. 0,5 m osiowo od murłaty) połączone poprzecznie z belkami ściągów więźby oraz z każdą z krokwi poprzecznymi belkami działającymi na zasadzie kleszczy (na rozciąganie). Belki te spełniają funkcję stężenia poprzecznego ściągów oraz usztywnienia krokwi opartych na murłacie jak i samego okapu dachu.