Budynek objęty opracowaniem to kamienica prawdopodobnie z końca XIX w. (~1890 r.) pierwotnie w całości o funkcji mieszkalnej (wg dokumentacji archiwalnej powstała na miejscu wcześniejszego budynku), w układzie narożnym, składa się z dwóch, prawie symetrycznych części, połączonych ze sobą pod kątem ostrym. Budynek posiada 4 kondygnacje nadziemne + strych (2 zaadaptowane lokale mieszkalne, w pozostałej części strych gospodarczy i suszarnia) oraz jest w całości podpiwniczony. Budynek w tradycyjnej konstrukcji murowanej, stropy przebudowane na stropy Kleina po wojnie. Dach 2-spadowy, więźba drewniana, dachówka nowa po remoncie. Dach w ostatnich latach poddany został remontowi. Elewacja od strony ul. Komuny Paryskiej posiada zdobienia architektoniczne (m.in. boniowania, opaski okienne, zdobienia portalu). Elewacja od strony ul. Dębowskiego została prawdopodobnie w czasie remontów powojennych uproszczona, detale architektoniczne w większości usunięte. Elewacja od strony podwórza nie posiada zdobień, ma charakter prosty.
Założenia projektowe
Elewacja północna (ul. Komuny Paryskiej):
– skucie zdegradowanych tynków w miejscach, odspojeń (szczególnie przy górnym gzymsie)
– skucie tynku na cokole, zaleca się naprawę tynku na dolnym cokole (30 cm nad poz. chodnika) i naprawę ubytków
– uzupełnienie fragmentów zniszczonych tynków, uzupełnienie spękań zaprawą betonową
– sprawdzenie stanu tynku na całej elewacji w celu zbadania ewentualnych odspojeń
– oczyszczenie i mycie całości elewacji ze złuszczonej farby
– renowacja elementów zdobniczych
– wykonanie nowych obróbek blacharskich z blachy tytanowo cynkowej
– przygotowanie i malowanie elewacji
Elewacja zachodnia (ul. Dąbrowskiego):
– sprawdzenie elewacji pod względem odspojeń tynku, oczyszczenie i mycie całości
– odtworzenie opasek okiennych w poziomie parteru, I piętra i III piętra oraz okrągłych elementów dekoracyjnych na I piętrze
– odtworzenie górnych i dolnych zdobień wokołokiennych na II piętrze
– odtworzenie zdobionych konsol podbierających gzyms dachu
– odtworzenie reliefu boniowania na kondygnacji parteru
– przygotowanie i malowanie elewacji
Co ciekawe zgodnie z projektem remontu elewacji z roku 1972, budynek „zgodnie z planem perspektywicznym miasta [Wrocławia], przeznaczony jest do rozbiórki”.
Poniżej widok zdegradowanego portalu wejściowego, głównego od strony ul. Komuny Paryskiej. Po prawej widoczne uszkodzenia tynku poniżej konsoli gzymsu.
